Ik las het boek Emotioneel meesterschap van Jean-Luc Spaninks. In een notendop deel ik wat ik eruit haal:
Emoties ontstaan niet door een situatie, maar komen altijd voort uit jouw gedachten over die situatie. Veel van die gedachten zijn onbewust en geconditioneerd (soms al sinds je vroege jeugd, door voorbeeldgedrag van je ouders, of door een eerder voorval dat indruk op je maakte). Dit boek is geen pleidooi voor positivisme, maar nodigt uit je gedachten te onderzoeken en die net een beetje positiever en constructiever te maken. Dus in plaats van ‘ik ben verlaten’ of ‘ik ben de moeite niet waard’, kun je ook denken ‘ik ben trots dat ik me kwetsbaar heb opgesteld’ of ‘het is logisch dat ik verdrietig ben, dat gaat ook weer voorbij’. Je zult zien: je emoties over de situatie stellen zich positief bij. En omdat emoties weer vervolggedrag bepalen is het extra nuttig even stil te staan bij je gedachten die je emoties bepalen.
Op persoonlijk vlak is dit al heel interessant. Beroepsmatig voor mij ook. Ook in arbeidsmediations zijn partijen vaak geëmotioneerd. Huilen, totaal dichtslaan, stem verheffen, met de vuist op tafel slaan of zelfs boos weglopen gebeurt en moet soms ook gebeuren. Daar zitten gedachten achter over hoe mensen naar zichzelf, naar de ander, naar de situatie, of naar de relatie kijken. Interessant om samen te onderzoeken welke gedachten dit zijn, of ze kloppen, ook bij navraag bij de ander, en of ze voor de persoon zelf bruikbaar zijn, en helpen om met de ander tot een oplossing te komen. Geuite emoties zijn kortom cadeautjes en vaak het startpunt voor nuttige en constructieve reflecties en gesprekken.