Veel ziekmeldingen komen voort uit conflicten op de werkplek (zo blijkt o.a. uit onderzoek van TNO in 2003). Conflicten leiden in zo’n geval tot niet-medisch verzuim, ook wel situationele of situatieve arbeidsongeschiktheid genoemd. Een conflict kan dus zogezegd ‘ziekmakend’ zijn.
Een bedrijfsarts die constateert dat er sprake is van verzuim in combinatie met een conflict, adviseert vaak mediation als interventie. Het is in zo’n geval de verwachting dat het conflict oplossen bijdraagt aan het herstel van de zieke werknemer.
De Wet verbetering poortwachter zorgt ervoor dat mensen, niet vaker dan noodzakelijk, in de ziektewet belanden. Deze wet schrijft voor dat mediation binnen zes weken na de ziekmelding (die gepaard gaat met een conflict) wordt voorgesteld door de bedrijfsarts. Want hoe sneller het conflict wordt opgelost, hoe gunstiger dat is voor de reïntegratie.
Werkgever en -nemer moeten het eens worden over de keuze van de mediator. Soms leidt dat - binnen de op dat moment toch al niet zo goede relatie - tot een probleem. Vaak wordt er door de bedrijfsarts verwezen naar een mediator of mediationkantoor. Het kan ook zijn dat de werknemer bijvoorbeeld drie in arbeid gespecialiseerde MfN-registermediators mag aandragen en de werkgever hier een keuze uit maakt. Of andersom. De MfN-registermediator is gebonden aan bepaalde gedragsregels die ondermeer zijn of haar neutraliteit waarborgen. Dit maakt dat je er als werkgever of -nemer vanuit mag gaan dat de mediator er voor beide partijen is, ook al is hij of zij aangedragen door één van de partijen.